DE FIETSBEL BELT...

De eerste keer dat ik in Frankrijk vertoefde, in 1975, hadden we onze fietsen op de trein naar Bordeaux gezet (van die grote zwarte vooroorlogse), in die streek een grote bezienswaardigheid. Hier bezochten we vele mooie châteaux en waren erg onder de indruk van dit hele wijngebeuren. We besloten nog verder te gaan kijken en wel in de Cognacstreek, dit ligt ca. 150 km ten NO van de stad Bordeaux, aan de andere kant van de Gironde. Het was een pittige tocht, waar ook nogal wat heuvels in voorkwamen. We hadden het adres van een ambachtelijke cognac-boer, die mijn toenmalige partner al kende, meegenomen. Daar aangekomen werden wij zeer spontaan onthaald op een heerlijke lunch met streekgerechten, zoals ganzenpastei en taart met cognac. Ze waren al behoorlijk op leeftijd, deze twee sympathieke mensen en maakten al 55 jaren cognac op hun familie bedrijf uit 1630! Toen we ons tegen het eind van de maaltijd afvroegen waar Dhr. Gourry toch bleef, hij was even naar buiten had hij gezegd, hoorden we luid bellen. We gingen kijken wat er aan de hand was. Wat bleek, de bejaarde man was nieuwsgierig geworden en wilde wel eens proberen hoe zo'n fiets nu toch wel fietste en was erop geklommen terwijl de fiets nog tegen de muur aan stond, maar er weer af, dat kon hij niet. Hij was al een hele tijd rondjes aan het rijden en maar aandacht aan het trekken door middel van de fietsbel!